Niet van mij

De tranen rolden uit het niets over mijn wangen. Ik voelde enorme opluchting, licht en ruimte, doordat het geheim niet langer op me drukte.


Het was niet van mij, nooit geweest ook, maar ik had het jarenlang in stilte gedragen.


Terwijl ik met gesloten ogen intens stond te snikken, gebeurde er van alles om mij heen. Er kwamen dingen in beweging die jarenlang vast hadden gezeten.


En door die beweging kon ik letterlijk zelf van plek veranderen. Tot ik tegen een muur van verdriet opbotste en tot stilstand werd gebracht. Ik voelde compassie voor de ander en verdriet. Enorm veel verdriet. Verdriet dat niet van mij was, maar van de ander. Dat gevoel was zo sterk dat ik het ook daar kon laten waar het hoorde: bij de ander.


Het geheim had te lang op me gedrukt. Ik kon het niet opbrengen dat verdriet ook nog eens te dragen, zelfs niet als de het niet aankon.


Terwijl ik als representant in de opstelling stond, had ik het nog niet eens heel bewust door (logisch ook omdat ik daar energetisch niet als mezelf stond). Het inzicht kwam later.


Representant zijn in een familieopstelling had me een mega waardevolle les geleerd over mijn ongedefinieerde emo center (Solar Plexus). Terwijl ik daar stond, had ik onbewust heel diep ervaren dat wat ik voelde niet van mij was.


En da’s goud waard. Want wie in het dagelijks leven -net zoals ik- veel emoties van anderen oppikt, kan denken dat die emoties eigen zijn. Maar dat zijn ze niet. Iets dat ik tijdens die opstelling lijfelijk ervaren had.


Het was niet van mij, maar van de persoon die ik representeerde.


Dat inzicht neem ik mee in mijn dagelijkse leven. Ik voel die emoties misschien wel, maar ze zijn niet van mij. Ik mag ze observeren, door me heen laten bewegen en daar laten waar ze horen… bij de ander.


Het was niet nieuw. Ik was al langer aan het experimenteren met mijn ongedefinieerde emo center. Dankzij deze ervaring landde het een laagje dieper. Een cadeautje dat ik koester.


Dank je wel @herworld voor de uitnodiging om representant te zijn. En dank je wel aan de inbrenger van de vraag dat ik niet alleen jou, maar ook mezelf mocht helpen.