Doen vs zijn

Tijdens de nieuwe maancirkel die Patricia Panasri organiseerde, nodigde ze me uit om een intentie voor de komende weken te zetten.

Het woord ‘overgave’ kwam meteen in me op. Ik heb er een haat-liefdesverhouding mee.

Aan de ene kant zorgt de intentie voor een gevoel van opluchting, van rust en van verzachting.

Aan de andere kant zorgt ‘ie voor een gevoel van druk, stress en niet weten. Hoe dan? Waar mag ik me aan overgeven? Waar zeg ik dan ja en nee tegen?

Een tijd terug tijdens een reading zei het medium: “Jij bent steeds bezig met de vraag: What’s next, whats next, what’s next? Je mag dat loslaten en het zich laten ontvouwen. Je mag die controle loslaten, de timeline loslaten."

Eerlijk is eerlijk… Ik wil eigenlijk bijna altijd wel sneller dan het universum. What’s next?

Het is het klassieke doen vs zijn…

Net viel me ineens de volgende zin binnen:

What’s now?

Wat mag NU de volgende stap zijn? Wat mag er NU gevoeld worden? Wat is NU het beste/mooiste/liefste dat ik voor mezelf kan doen?

What’s now in plaats van what’s next.

I like it and I’m gonna (try and) live it.