Storytelling: voorbeelden die inspireren

‘Storytelling’ is de laatste jaren hip, maar niet nieuw. We vertellen elkaar al meer dan 40.000 jaar verhalen. Denk jij dat jij als zzp’er niet aan storytelling kunt doen en dat het alleen iets is voor grote bedrijven? Niets is minder waar. De kans is groot dat jij dagelijks aan storytelling doet. Vaak misschien zonder dat je er zelf bij stilstaat. Die anekdote over je kind dat een grappige uitspraak deed of die reactie van een tevreden klant. Allemaal voorbeelden van storytelling. In deze blog deel ik storytelling voorbeelden met je. Laat je erdoor inspireren en kijk hoe jij het kunt toepassen in jouw eigen bedrijf.

Het verhaal van LEGO

Een klassiek storytelling voorbeeld is het filmpje dat LEGO maakte ter gelegenheid van haar 80^e verjaardag. In de korte animatie blikt het bedrijf terug op haar geschiedenis. Je hoort hoe het bedrijf ontstaan is en hoe de naam gekozen is. Welke obstakels oprichter Ole Kirk Christiansen moest overwinnen en welke kernwaarden belangrijk zijn voor het bedrijf (bijvoorbeeld kwaliteit). Je hebt wellicht niet het budget om eenzelfde filmpje te maken, maar wellicht kun je zelf een video maken waarin de elementen van het ontstaan van je bedrijf en je kernwaarden voorbij komen. Of beschrijf het op je website of in een blog.

‘I like my wife and kids, but I love my storage room’

Amerikanen zijn meesters in storytelling. Tijdens een bezoek aan New York wandelde ik op de High Line (een aanrader!). Ik zag een enorm billboard dat mijn aandacht trok. ‘I like my wife and kids, but I love my storage room’. De uitspraak was afkomstig van een man verkleed als vrouw. Afzender Manhattan Mini Storage gebruikte het verhaal van een klant op dit billboard.

Eenmaal thuis checkte ik de website van het bedrijf. Verstopt tussen posts over hoe je je huis opruimt of optimaal gebruik maakt van een kleine (woon)ruimte vond ik de verhalen achter de billboard-advertenties. Bijvoorbeeld dat van Kelly en Yazmira die na de komst van hun baby Ella opslagruimte zochten of Preston Ackerman die er zijn stripboeken bewaart. Jammer genoeg zijn de verhalen fictief. Gebaseerd op echte klanten, maar toch. Heel goed dat Manhattan Mini Storage daar eerlijk over is. Wat mij betreft zouden de verhalen echter aan kracht winnen als het verhalen van echte klanten waren geweest met hun foto en naam erbij. Mensen willen authenticiteit, realisme, eerlijke en inspirerende verhalen. Kijk of jouw klanten hun verhalen met jou willen delen, zodat jij ze in jouw communicatie kunt gebruiken.

Trivago

Het is raar; voordat je op vakantie gaat, wil je veel weten over het hotel waar je verblijft. Hoe beoordeelden andere gasten de locatie, de service, het zwembad en het bed? Als je er eenmaal bent, wil je juist het idee hebben dat jij de eerste gast bent die in de kamer verblijft. Je wilt geen sporen van eerdere ‘bewoners’ aantreffen. Terwijl je ergens ook wel weet dat de muren heel wat te vertellen hadden als ze konden spreken.

Van dat gegeven maakt Trivago gebruik in hun commercials. Zoals eentje die zicht afspeelt in New York, 2007 in het Winston Hotel. Bell boy Jacob ontmoet een prinses en ze beleven een gepassioneerde one night stand. Zijn hoop op eeuwige liefde verdwijnt als sneeuw voor de zon wanneer haar afscheidsbrief alleen maar rept over het prachtige behang. Had Jacob beter naar het behang gekeken, had hij gezien dat de prinses daaronder haar telefoonnummer had opgeschreven. Hoe Trivago dat weet? Omdat zij alles weten van hotels.

Een leuke vondst om de verhalen te vertellen van gebeurtenissen die in een hotelkamer hebben plaatsgevonden. Jammer dat het bedrijf de kracht van verhalen niet doortrekt in de rest van de communicatie.

Leuk al die internationale voorbeelden, Nanneke, maar er zijn in eigen land toch ook wel goede voorbeelden te vinden. Die zijn er zeker. Deze blog zou niet compleet zijn zonder minimaal Tony’s Chocolonely te vermelden.

Tony’s Chocolonely

Slaafvrije chocolade verkopen, dat wilde Teun van de Keuken, oprichter van Tony Chocolonely. Hij ging zo ver dat hij zichzelf bij de politie wilde aangeven, omdat hij een misdrijf had begaan. Hij had chocolade gekocht en gegeten die door kinderarbeid en slavernij was gemaakt. Er volgde zelfs een rechtszaak. Omdat de chocoladefabrikanten geen actie ondernemen, besloot Van der Keuken in 2005, zelf een verantwoorde reep op de markt te brengen.

Tien jaar later moest Teun concluderen dat er van het uitbannen van slavernij weinig is terechtgekomen. Het bedrijf zwakte de belofte ‘100 procent slaafvrij’ is in de loop der jaren zelfs af tot ‘op weg naar 100 procent slaafvrij’. Niet omdat Tony Chocolonely van zijn principe is afgestapt -het bedrijf doet er alles aan om zijn eigen chocolade verantwoord te produceren- maar omdat de cacaobranche hardnekkig weigert te veranderen.

Hoe je het ook wendt of keert: een druppel op een gloeiende plaat is nog steeds een druppel. Voor mij is Tony Chocolonely een uitstekend voorbeeld van een bedrijf dat werkt vanuit de ‘why’. Je ziet het overal in terugkomen: van de verdeling van de blokje (ongelijk, omdat het in de wereld ook niet gelijk is verdeeld) tot en met de reportersreis die het bedrijf organiseerde. Het bedrijf zou daar nog meer mee kunnen doen, bijvoorbeeld door het verhaal van een cacaoboer te delen of hoe een boer dankzij Tony’s premie het leven van dorpsbewoners veranderde doordat er een waterpomp geplaatst werd.

Sociaal wassen met Seepje

In 2015 werd Nepal opgeschrikt door twee aardbevingen die kort na elkaar gebeurden. Allerlei hulpacties werden gestart om geld in te zamelen voor de wederopbouw in het land. Op Facebook zag ik iets voorbij komen van Seepje. Ik had nog nooit van het merk gehoord en ging op onderzoek uit.

Sociaal wassen

Seepje wil de wereld schoner en mooier wassen. Hoe ze dat doen? Met schillen. Ja, je leest het goed. Oprichters Melvin en Jasper doen op de website hun verhaal. In maart 2013 zagen ze op televisie zagen hoe mensen in Nepal natuurlijk zeep maakten van vruchtenschillen. Melvin en Jasper kwamen in contact met Hari de Nepalese schillenboer, en besloten hun studiefinanciering bij elkaar te schrapen om een eerste lading schillen richting Nederland te verschepen. Ze zagen een kans om hier mensen blij te maken met een wonderschoon product, en tegelijkertijd de werk- en leefomstandigheden in Nepal te verbeteren. In het verleden deelde Seepje op hun site verhalen over de Nepalese schillenboer Hari en de Waskanjers van Siza, mensen met een verstandelijke en/of lichamelijke beperking. Jammer dat dit van de site is gehaald. Het bedrijf zou nog meer verhalen toe kunnen voegen. Bijvoorbeeld door meer persoonlijk informatie over de medewerkers van Seepje of verhalen van tevreden klanten te delen en medewerkers van schillenboer Hari aan het woord te laten.

Baker and Moore

Op de website vertelde oprichter Paul in het verleden zijn verhaal. Hij legde uit waarom hij deze zaak wilde starten en wat hij zijn gasten wil bieden. Zijn drive sprak uit de tekst. Heel jammer dat dit op de huidige site niet meer te vinden is.

Koekwaus

Hetzelfde geldt voor de zussen Marlou en Laura van Koekwaus. In het verleden stond op de website in weinig woorden iets dat wat van hun persoonlijkheid liet zien. Dat zat ‘m in kleine dingen, zoals “Mensen vinden dat wij hard lachen” en “Marlou draagt sneakers, Laura liever hakken.”

Hopelijk heeft deze blog jou geïnspireerd en je ideeën geven hoe je storytelling in je eigen bedrijf kunt toepassen.