Verbazing

Haar ogen werden groot van verbazing toen ik het voorstelde. “Wil je nu alweer op een terrasje zitten? We hebben net al wat gedronken!”

Het was waar… we hadden al een drankje gedaan en waren vervolgens de stad verder gaan verkennen.

Het was warm
Het was druk
Het was veel

Al die mensen, al die geuren en kleuren.

Ik wilde weg uit de grootste drukte. Het even laten bezinken. Bij voorkeur op een terrasje. Drankje erbij. Lekker mensen kijken.

Nu, jaren later, snap ik beter wat er aan de hand was. Als Projector is mijn energie niet consistent. Het is meer een eb en vloedbeweging. Zonder het destijds te weten, luisterde ik naar het signaal dat ik rust nodig had. Terwijl haar Generatormotor op volle toeren draaide. Zij wilde doooooorrrrr.

Het een is niet beter dan het ander. Het is wat het is.

Herken jij de situatie als mede-Projector?