Projector Diaries: Splenic Dating het vervolg

Vorig jaar publiceerde ik deel 1 van de Projector Diairies, splenic dating. Eerlijk is eerlijk dat vond ik spannend om te doen. Niet zozeer om wat Jan en Alleman ervan zouden vinden. Nope… ik was bang voor de mening van mijn neefje en nichtje. Maar waarom eigenlijk? Ja ik ben hun tante. En ja ik ben single. En ja ik date (soms). Dat ik hun enige tante ben die dat doet, wil niet zeggen dat er iets mis mee is of dat niet besproken kan worden.

Na de zoveelste ervaring die me in de lente van 2024 hoofdschuddend achterliet, besloot ik de dating apps even te laten voor wat het was en me te richten op mezelf.

Tot begin 2025…

Ik ging naar een reünie van mijn lagere school en sprak daar mijn twee ‘ex-vriendjes’. Damned… ik had echt goede smaak toen, dacht ik terwijl ik met beide mannen stond te praten. Niet dat ik nu iets met ze zou willen hebben, but I did good back then. Een van de twee vroeg me hoe het kon dat ik nog niet aan de haak geslagen ben. “Je bent leuk, succesvol en ziet er goed uit.” Vertel me iets dat ik nog niet weet 😜. Tuurlijk zijn er redenen waarom het nog niet zo is. I’ve got issues, maar ja… wie niet?

Vol goede moed maakte ik een nieuw account aan op Tinder. Dit keer zou ik vast allemaal leuke mannen tegenkomen! Het begon goed…

De monteur

Dat hij 7 jaar ouder was vergat ik opslag toen hij heel adrem reageerde op mijn vraag waar zijn volgende reis naartoe zou gaan. “Naar Den Bosch voor een date met jou!”. Mijn hart smolt een beetje. I’m a sucker for this en voor een man die doorpakt. Hij deed een voorstel voor dag, tijd en locatie (inclusief adres) waarmee hij punten scoorde. Na onze eerste date liep hij met me mee naar mijn auto en gaf aan dat hij het leuk zou vinden iets van me te horen. Ik beloofde dat te doen. Er volgde een tweede date. Hij stelde een wandeling voor. Prima, al maak je mij niet blij met een hike van 20 kilometer. De man had de wandeling exact op mijn wensen afgestemd. Neergestreken op een terrasje vertelde hij me dat hij verlicht was sinds hij ontdekt had dat hij niet zijn gedachten was. Niet echt een onderwerp waarover hij het met zijn collega’s in de fabriek kon hebben. Ik keek hem aan en dacht: jij bent een superlieve man met het hart op de juiste plek en de juiste intenties. One day ga jij iemand heel gelukkig maken, maar ik ben het niet. Next!

De getatoeëerde bouwvakker

Een van de lulligste en meteen meest hilarische voorvallen gebeurde toen ik een match was met een man die zichzelf omschreef als een getatoeëerde bouwvakker (een beschrijving die waar was, maar waarmee hij zichzelf enorm tekortdeed). Hij keek erg naar onze date uit en was bang enorm tegen te vallen, liet hij weten. Well, no pressure voor mij om ook niet tegen te vallen. Hij reserveerde een tafeltje voor een etentje. Toen ik bij het restaurant aankwam en aangaf dat er een reservering was, stond ik met mijn bek vol tanden toen de dame vroeg op welke naam. Uhhh… Er kwam een man aan gesprint die ik herkende van de foto’s. Superfijne energie bracht hij met zich mee. De avond vloog voorbij en voor we het wisten waren we 4 uur verder. “Ik zou je graag nog een keer zien. Denk er maar over na of je dat wil”, zei deze sacral Generator bij ons afscheid. “Daar hoef ik niet over na te denken, dat wil ik”, flapte ik eruit. Date na date volgde. Dat deze man mijn wide split overbrugde, merkte ik doorlopend. Het was zo makkelijk om in het nu te zijn en mijn spleen te volgen wanneer ik bij hem was. Ik genoot… tot het moment dat hij op de meest liefdevolle en respectvolle manier liet weten veel voor me te voelen, maar dat het missende stukje ontbrak. Met een beetje pijn in mijn hart dacht ik: next!

De lover

Het begon zo mooi met deze man. Hij stuurde een berichtje over hoe gecharmeerd hij was van mijn uitstraling op de foto’s. Ik stelde hem een paar vragen waarop ik korte reacties kreeg. Er kwamen niet echt veel vragen aan mij. Oh ja wel eentje: “Ben jij altijd zo kort en zakelijk?” Mijn reactie: “Nee”. Gast… je moet me wel wat geven om mee te kunnen werken. Hij vond zijn karakter zijn beste feature. Andersom gaf ik aan het leuk te vinden dat ik ondernemend ben. “Lekker zakelijk”, was zijn reactie. Na nog wat berichtjes over en weer kwam de aap uit de mouw. Deze man, die ‘lange termijn relatie’ in zijn profiel had staan, gaf aan niet op zoek te zijn naar een maatje of iemand om mee te praten. Hij was op zoek naar een lover. In your dreams dat ik dat ga zijn, dude. Next!

De ondernemer

Net voordat ik naar Slowakije vertrok was ik een match met een man die in loondienst werkte en daarnaast ‘al’ vijf jaar een eigen bedrijf on the side had (ja ik vind er wat van dat hij daar het woord ‘al’ voor gebruikte). Per oktober zou hij volledig voor zijn eigen bedrijf gaan. Supertof. Hij hintte naar een ontmoeting en ik liet weten dat ik 1,5 week in het buitenland zou zijn. Hij appte zijn nummer met de opmerking dat ik hem vakantiefoto’s kon sturen. Gast! Wat denk je nou? Ik ken je helemaal niet. Waarom zou ik jou in hemelsnaam vakantiefoto’s sturen? Ik reageerde er niet op en liet het voor wat het was. Aan het einde van de reis kreeg ik een berichtje met de vraag hoe de vakantie was. Ik reageerde na thuiskomst en liet weten dat de workation mooi en intensief was geweest. “Workation?”, was zijn reactie. Ik legde uit dat het een combinatie van werken en vakantie was. Match opgeheven. Ik doe aan workations, shocking I know… Next!

De docent

Het leven is te kort om bij de pakken neer te zitten en dus swipte ik vrolijk door. Ik was een match met meester Mark, docent Engels. Veel gesprekken op dating apps voelen als stroop, maar met deze man flowde het vanaf het eerste moment. Terwijl ik naar de Human Design Gathering in Slowakijk was hielden we contact. Na thuiskomt gooide hij een balletje op om af te spreken. Zo gezegd zo gedaan. Op weg naar de date besloot ik een tussenstop te maken bij de Ikea. Terwijl ik bij de kassa stond, kreeg ik een appje van hem. Hij moest onverwacht met zijn dochtertje naar het ziekenhuis, maar wilde onze date graag verzetten. Oké, geen probleem. Er werd een nieuwe datum geprikt en we hadden op de dag zelf nog contact. Ik zou bij hem parkeren (“dan betaal je 10 cent en geen 2 euro per uur”) waarna we samen naar de stad zouden lopen. Nadat ik de auto had geparkeerd, opende ik Tinder om hem een berichtje te sturen dat ik gearriveerd was. Match weg. WTF!! Ik belde een vriendin. “Nanneke, het kan een bug zijn. Misschien denkt hij dat jij de match hebt opgeheven en komt hij je zo tegemoet gelopen of bedenk je een andere manier om hem te contacten.” Nadat de eerste verbazing was gezakt, besefte ik dat hij me ooit zijn nummer had gestuurd via Tinder en ik dat - don’t ask why - in mijn notities opgeslagen had. Voicemail en geen reactie op mijn appje. Dat kwam toen ik uren later thuis op de bank zat. Hij was niet dateable en had issues. Dat zou ik ontdekken en hem dan dumpen. Next!

PS. Deze kreeg nog een staartje toen ik zo’n 1,5 week later een brief in de bus kreeg met een boete, omdat ik geen parkeergeld had betaald. WTF!! Bezwaar ingediend en geen Tikkie gestuurd, zoals vriendinnen als suggestie deden.

De FWB

Nog niet volledig uit het veld geslagen zette ik mijn avontuur op Tinder voort en was een match met een man. Hoewel er ‘iets serieus’ in zijn profiel stond, gaf hij al vrij snel aan niet te houden van het gevoel van verliefdheid en niet open te staan voor een relatie. Normaal zou ik meteen afhaken, maar er was iets waardoor ik dat niet deed. Ik heb nog nooit casual gedate, omdat ik denk dat het niet bij me past. Maar kan ik daar zeker van zijn als ik het nooit heb geprobeerd? Zo had ik ook altijd een mening over detachering. Dat zou vast niets voor me zijn. Uiteindelijk geprobeerd… om te concluderen dat het niks voor me is. Misschien zou dit anders zijn. Ik legde uit geen ervaring te hebben met casual daten, maar dat ik wilde onderzoeken óf het iets voor me was. Daar had hij geen problemen mee. Onder het genot van een kopje thee leerden we elkaar kennen. Ik wist vrij snel dat deze man en ik niet samen oud zouden worden, maar dat was zijn intentie ook niet. No problem. We eindigden zoenend en damned… it felt really good. Er volgde een tweede date die ook erg gezellig was, maar waarvan ik in de war raakte. Dat had ik zelf in eerste instantie nog niet door. Toen ik dat later met hem deelde en liet weten welk inzicht ik had opgedaan werd het nasty. Hij wilde het leuk met me hebben en als daar iets uit op zou bloeien, zou hij daar geen nee tegen zeggen. Maar omdat ik oneerlijk, onduidelijk en niet helder was geweest, voelde het voor hem niet meer goed. Say what?! Dat ik zijn wens respecteerde om het erbij te laten viel ook niet goed. Mannen!!

Ik zou ‘Next!’ willen typen, maar voelde dat het tijd werd voor een date pauze. Tijd voor rust in de spreekwoordelijke tent. De focus terug naar mezelf brengen. En wie weet… misschien komt er vanzelf iemand uit mijn netwerk (4^e lijn) op mijn pad waardoor er geen next meer nodig is. Deze romanticus blijft hoop houden!